Doskonalenie organizacji stanowisk roboczych, działanie zmierzające do poprawy istniejącej organizacji stanowiska roboczego, tj. do zmiany niektórych lub wielu jego elementów w celu polepszenia sprawności i wydajności oraz ergonomicznych warunków pracy. Dążenie do d.o.s.r. istniejących lub do projektowania i urządzania nowych stanowisk roboczych należy rozpatrywać w dwóch aspektach: w aspekcie produkcyjnym, dotyczącym wydajności, i w aspekcie humanistycznym związanym z psychofizycznymi właściwościami człowieka. Z produkcyjnego punktu widzenia stanowisko robocze jest: 1. elementem uczestniczącym w realizacji procesu produkcyjnego, stanowiącego działalność przedsiębiorstwa; 2. miejscem pracy człowieka, którego kwalifikacje, kondycja i sprawność decydują o poziomie jakości i wydajności pracy podstawowych jednostek roboczych (produkcyjnych), a tym samym o efektywności pracy całego przedsiębiorstwa. Wg humanistycznego podejścia do zagadnienia stanowisko robocze jest: 1. miejscem pracy i wielogodzinnego pobytu człowieka, który poza zakładem pracy żyje we własnym środowisku, ma określone warunki bytu, osobiste troski, kłopoty i aspiracje, działające na niego w czasie wykonywania pracy; 2. miejscem, którego warunki wpływają w istotny sposób na wytwarzanie odpowiedniej dyspozycji do pracy, na możliwość trwałego utrzymywania zdolności do wydajnej pracy człowieka i na zachowanie lub naruszenie trwałej zdolności do pracy w zawodzie. Wymienione cechy wskazują na rolę i znaczenie prowadzenia ciągłej działalności zmierzającej do poprawiania istniejących warunków pracy na stanowiskach i do osiągnięcia takiego ich stanu, na jaki pozwala inwencja i umiejętności organizatorów pracy, personelu warsztatowego i robotników oraz środki rzeczowe i organizacyjne przedsiębiorstw. Doświadczenia wykazują, że jest to działanie najefektywniejsze i najtańsze ze względu na ekonomikę przedsiębiorstw i jednocześnie dające bardzo korzystne efekty z humanistycznego punktu widzenia dzięki poprawianiu warunków pracy robotników i rozwijaniu w nich pozytywnego stosunku do pracy i przedsiębiorstwa. Racjonalne projektowanie nowych i d.o. s.r. już istniejących opiera się na stosowaniu zasad prawidłowej organizacji pracy człowieka (ergonomii). Zasady te wymagają uwzględnienia parametrów technicznych maszyn, urządzeń, narzędzi, sprzętu itp. oraz dostosowania ich do możliwości i wygody obsługi, jak również zwrócenia uwagi na warunki otoczenia, wpływające na sprawność i pewność pracy robotnika. Do tworzenia prawidłowych rozwiązań wykorzystuje się wiedzę z różnych dziedzin nauki: techniki, organizacji produkcji i pracy, fizjologii, psychologii i socjologii.
