Komitet ekonomiczny Rady Ministrów, działał w 1946—50 jako organ rządu do spraw kierowania gospodarką narodową. W 1957 K.E.R.M. powołany został do koordynowania działalności administracji państwowej w dziedzinie kierowania gospodarką narodową, do ustalania wytycznych w tym zakresie oraz do rozpatrywania sprawozdań dotyczących sytuacji gospodarczej państwa. W sprawach zleconych przez Radę Ministrów K.E.R.M. podejmował uchwały, które miały znaczenie wytycznych dla naczelnych organów administracji gospodarczej. Przewodniczącym K.E.R.M. był Prezes Rady Ministrów, zastępcami — przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oraz wiceprezesi Rady Ministrów. Stałymi członkami byli: I zastępca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oraz ministrowie: finansów, handlu zagranicznego, przemysłu maszynowego i rolnictwa. Niestałymi członkami K.E.R.M. byli ministrowie pozostałych resortów gospodarczych; brali oni udział w posiedzeniach K.E.R.M., na których rozpatrywano sprawy wchodzące w zakres ich działania. W posiedzeniach K.E.R.M. mogli brać udział z głosem doradczym zaproszeni przedstawiciele organizacji społecznych i gospodarczych. Po rozwiązaniu K.E.R.M. w 1969 sprawy związane z polityką gospodarczą należą do Rady Ministrów, a podejmowanie operatywnych decyzji, niezbędnych do wykonania zadań administracji i gospodarki, należy do Prezydium Rządu.
