Komuny ludowe, jednostki gospodarcze występujące w Chińskiej Republice Ludowej, stanowiące połączenie organizacji gospodarczej z administracją władzy państwowej. K.l. wiejskie — powstały w 1958 na podstawie połączenia rolniczych spółdzielni produkcyjnych. Po reorganizacji w 1961 komuna wiejska jest jednostką o ok. 7 razy większą od dawnej spółdzielni. Na czele jej stoi zarząd, którego przewodniczący Jest kierownikiem władzy państwowej na terenie komuny. K.l. wiejska dzieli się na brygady, a te. z kolei na zespoły. Własność środków produkcji skoncentrowana jest na poszczególnych szczeblach organizacyjnych. Do całej komuny reprezentowanej przez zarząd należą np. traktory, stacje pomp, większe zakłady przemysłowe. Część środków produkcji należy do brygady. Podstawową komórkę rozrachunku gospodarczego stanowi brygada lub zespół, będący jednostką bezpośrednio produkcyjną. Wytworzony przez brygadę lub zespół produkt przeznaczony jest na: 1. pokrycie kosztów materiałowych; 2. akumulację brygady i zespołu; 3. akumulację dokonywaną przez zarząd komuny; 4. fundusz socjalno-kulturalny; 5. zaspokojenie potrzeb społecznych realizowane w postaci przydziału żywności członkom komuny wg określonych norm; 6. płace, których wysokość zależy od ilości i rodzaju pracy członków lub od oceny całokształtu ich działalności. Produkcja wytworzona przez komunę ma częściowo charakter produkcji naturalnej, częściowo zaś towarowo-pieniężnej, przy czym sprzedaży produktów dokonuje brygada. Plan działalności k.l. sporządza zarząd. K.l. wiejskie prowadzą na szeroką skalę prace związane z irygacją pól oraz działalnością przemysłową. Prace te wykonują członkowie komun w czasie wolnym od robót polowych. K.l. miejskie — zaczęły powstawać na szerszą skalę w 1960; rozwinęły sieć zakładów przemysłowych i warsztatów, a także sieć stołówek oraz placówek usług socjalnych i kulturalnych, w których przeważnie zatrudnione zostały kobiety.
