Monometalizm, system monetarny, w którym z jednego kruszcu (złota lub srebra) wybijane są w dowolnej ilości pełnowartościowe monety, stanowiące prawny środek płatniczy; brak jednej z wymienionych cech powoduje, że określona moneta (wybita z innego metalu) pełni jedynie funkcje pomocnicze (bilon). M. złoty wprowadziła Anglia w 1816, Australia, Kanada i Niemcy — w 1873, państwa skandynawskie — w 1875, Austria, Japonia i Rosja — w 1897, Francja — w 1928. M. srebrny został przyjęty przez Chiny i Indie w 1910. W znaczeniu szerszym m. jest systemem monetarnym, w którym znajdujący się w obiegu pieniądz jest ściśle powiązany z określonym kruszcem monetarnym.
