Organizacja współpracy gospodarczej i rozwoju (Organization for Economic Cooperatlon and Deoelopment — OECD), powstała 30 IX 1961 z przekształcenia Europejskiej Organizacji Współpracy Gospodarczej (Organization for European Economic Cooperatlon — OEEC). Obecnie członkami jej są 24 kraje (tj. wszystkie kapitalistyczne kraje europejskie oraz Australia, Japonia, Kanada i USA). Na podstawie specjalnego porozumienia współpracuje z OECD także Jugosławia. Celem OECD jest stworzenie odpowiednich warunków do prowadzenia studiów, wymiany informacji i nawiązywania współpracy między krajami członkowskimi. Jest ona więc organizacją, której zadanie polega na ułatwianiu krajom członkowskim podejmowania decyzji, a często wypracowywanie zaleceń związanych z ich polityką w dziedzinie koniunktury, cen, bilansu płatniczego, wzrostu gospodarczego, kierunków rozwoju poszczególnych dziedzin produkcji (zwłaszcza rozwoju przemysłu, rolnictwa, energetyki oraz wykorzystania energii jądrowej), nauki i techniki, działalności socjalnej, polityki funkcjonowania międzynarodowego systemu walutowego, handlu międzynarodowego, pomocy dla krajów rozwijających się itd. W ostatnich latach występują tendencje zmierzające do częściowego przekształcenia się OECD (przede wszystkim w dziedzinie polityki wobec krajów rozwijających się lub w sprawach funkcjonowania międzynarodowego systemu walutowego) w organizację o charakterze koordynacyjnym. Najwyższym organem OECD jest Rada złożona z przedstawicieli wszystkich krajów członkowskich na szczeblu ministrów, zbierająca się przynajmniej raz w roku, która określa główne kierunki działalności organizacji. Następnym co do znaczenia organem OECD, wyłonionym przez Radę, jest Komitet Wykonawczy złożony z przedstawicieli 11 krajów członkowskich. Jego zadaniem jest przygotowanie sesji Bady i koordynacja działalności poszczególnych komitetów przedmiotowych. Komitety te (obecnie jest ich 25) oraz powoływane przez nie grupy robocze stanowią główne ogniwo merytorycznej pracy OECD. Najważniejszymi spośród nich są: Komitet Polityki Ekonomicznej, w obrębie którego działają 3 grupy robocze — 1) ogólnych problemów wzrostu gospodarczego (jej działalność koncentruje się na opracowywaniu długookresowych prognoz rozwoju gospodarczego krajów OECD), 2) problemów kosztów i cen (zajmująca się opracowywaniem wniosków i zaleceń w celu przeciwdziałania tendencjom inflacyjnym), 3) problemów równowagi bilansu płatniczego. Komitet Badania Sytuacji Gospodarczej i Problemów Rozwoju, który opracowuje periodyczne raporty omawiające bieżącą sytuację gospodarczą poszczególnych krajów członkowskich, zawierające przewidywania jej rozwoju w najbliższym okresie i zalecenia dotyczące rządowej polityki gospodarczej. Komitet Badań Naukowych, Komitet Współpracy w Badaniach oraz Komitet Personelu Naukowego i Techniczne- g o, które zajmują się przede wszystkim koordynowaniem polityki naukowej krajów członkowskich, opracowaniem wspólnego programu badań w niektórych najbardziej kapitałochłonnych dziedzinach i metodami kształcenia kadr kierowniczych (Międzynarodowy Instytut Wdrażania Nowej Techniki) oraz doskonaleniem systemów nauczania (Centrum Badań i Innowacji w Nauczaniu).
